…als je er niets van terugziet?

Of: hoe het extreem overschrijden van je eigen grenzen je de rest van je leven kan helpen bij drempelvrees of faalangst.

Laatst vroeg iemand aan mij: “wat is het engste dat je ooit gedaan hebt?”. Ik wist het even niet meer, tot ik vandaag na 14 jaar deze (zie onderaan) video tegenkwam. Dit was by far het allerengste dat ik ooit gedaan heb. Daarom heeft die video zich ook al die tijd onder een laag stof verstopt denk ik. Maar terugkijkend denk ik “dat was helemaal zo gek nog niet!”. (Nou ja… ahum).

Nu doe ik dus weer iets engs: ik zet die video op het internet. Waarom? Omdat het pas echt leuk is om enge dingen te doen als jij en anderen er achteraf nog een beetje van kunnen genieten. Ik hoor julle al denken “geinig maar wat heeft dit met je blog of met lifehacking te maken?”. Doordat ik dit nu terugzie ontdek ik hoe dit mij geholpen heeft bij latere gevallen van drempelvrees en faalangst.

Spreken voor een groep, naar netwerkborrels gaan, klantpresentaties, ergens het voortouw nemen, zichtbaar zijn, al dat soort dingen. Vrijwel iedereen vindt dat echt RETE-ENG! Ik ook dus. Maar elke keer zat er toch een klein stemmetje in mijn hoofd dat zei ‘je hebt ook een keer met je jongens op het podium gestaan… dus dan kan je dit ook’. En volgens mij werkt bungyjumpen, parachutespringen, steile-wand klimmen, zwarte piste skieën, op radio of tv komen, door spelonken kruipen of wildwater kayakken ongeveer zo.

Mijn tip dus:
doe eens iets heel erg engs, zorg dat het gedocumenteerd wordt met foto / video / audio en kijk het terug voordat je iets anders engs moet doen. Zorg dus ook dat het ergens staat waar je er makkelijk bij kan, op het internet, op je telefoon, je laptop. Wedden dat je dan de hele wereld weer even aankan?

En dan nu mijn dank dat jullie je aandacht aan dit bericht hebben geschonken (en weer heel eng om dit de wijde wereld in te sturen). Dit is dus een opname van een concert van de band Laberinto, waar ik tussen ’94 en 2000 tourmanager, pr-mens, manus van alles en nog wat van
was. Het was hun afscheidscadeautje want ik ging 5 maanden in Oostenrijk werken. De verrassing was dat ik mijn lievelings lied (Lazy Fuck) mocht zingen op het podium. Locatie was De Eland in Delft, ergens in 1994. “LAZY FUCK!”

Lees Interacties

Reacties

  1. Oi Bob: Proost!
    Ha broer: en weet je aan wie ik zat te denken bij rotsklimmen, kayakken en door spelonken kruipen? Aan jou!!!

  2. wauw! Als klassiek meisje ben ik natuurlijk helemaal zwaar onder de indruk. Jij hebt echt stoere dingen gedaan!
    Ik had al wat plannen om dingen te gaan opnemen als mijn klanten enge dingen doen; ik moet het dus echt gaan doen, nog meer effect!

  3. In ’94 was ik barmens in de Eland. Dikke kans dat ik daar biertjes stond te tappen. :-)

  4. You foxylady
    you’re de dope cool rock’n queen of proud brothers ever ‘round the world to cry out ya name and scream the coolest sistah ev’r.
    I is proud with tha tears in me eyes. love ya bro.

  5. YO!!!! Cool!
    Isn’t that life, just doing the things you fear and get high after you’ve done them?
    Mooie lijfspreuk: ‘Feel the fear, but do it anyway’

    YES!

  6. Nathalie, Maurits: jullie zijn pro’s… klinkt erg goed zo’n compliment uit jullie monden.
    Gerjanne, Martijn: jullie doen aan de lopende band dingen die eng zijn, jullie enthousiaste reactie doet mij meer glimmen
    Yonga, ik ken je niet persoonlijk, maar je legt je vinger op mijn dubbelle “eng” (dat doen en dit posten). Dank!
    Ben benieuwd of dit ook nog wat nieuwe fans voor laberinto oplevert! http://www.laberinto.nl (ze wonen gewoon in Nederland, binnenkort eens een concertje pikken?)

  7. Kickeeeeeeeeeeen………
    Ik werd er plaatsvervangend zenuwachtig van toen je op het podium getrokken werd.
    Maar uit eigen ervaring weet ik ook hoe leuk het wordt als je er aan over geeft en meedoet.
    Dappere blog hoor! En zo zien we weer een andere kant van je.

  8. ik ook ik ook ik ook
    ik werd er ook plaatsvervangend zenuwachtig van
    en kreeg een brokje in mijn keel!
    …Ik ben niet dapper in een auto (ik rij niet)en sinds kort maak ik in de auto foto’s van mijn angst. Enge bocht,enge tunnel,enge fietser,enge snelheid,enge ik, alles is eng…maar mooie foto’s!!(En die bekijk en sorteer ik dan in de volgende enge autorit) Autorijden wordt zo steeds leuker!

  9. Tijm, Anne: ik krijg zelf ook telkens weer de zenuwen als ik het terugzie. Grappig hoe het lijf reageert.
    Anne: wat een goeie hack!!! Jij doet het dus al!

  10. Kewl Sanne. Petje af! Ik heb vier jaar op het podium gestaan als basplayer, en had elke keer plankenkoorts, dus dat was het engst wat ik heb gedaan

  11. Wooooow! You rock baby!
    En ja, ’t is iedere keer weer eng op het podium. Maar als de eerste noot klinkt is ’t net een achtbaan en kun je niet meer terug en dan is het zwaar kicken!

  12. Prachtig Sanne, je bent een held!!
    Hier een tegekke tekst met 1 zin die wel erg dichtbij komt:)



    “Do one thing everyday that scares you”

    “Sing”

  13. Ha Annemiek, dank! Ik heb de afgelopen tijd een paar keer zitten spelen met last.fm, maar er was onvoldoende volume in mijn ‘genre’ om nuttige nieuwe dingen te ontdekken. Ook is dat natuurlijk weer veel te leuk en gaat er teveel tijd in zitten. Maar misschien probeer ik het wel weer een keer, zijn er veel meer users met veel meer content en word ik er weer blij van.

  14. Geweldig!
    Goeie actie! Dapper en superswingend :-) Ik vertel m’n studenten ook altijd dat ’t een goed idee is om hun presentaties op video op te nemen, dan kunnen ze hun groei door de jaren heen zien. En ’t doet mij ook denken aan 1 keer optreden met ’n band… Ik vind ’t nog steeds jammer dat daar geen opnames van zijn…Leuk dat je ook nog zo’n muziekliefhebber bent. Zit je ook op Last.fm?

  15. Haaaaaaaaaaaaaha lieve Szillie!!! Ik zit nog met spierpijn in mijn appelwangen van ons telefoontje en nu moet ik alweer grijnzen. Dit is wel een dubbele lifehack gebleken: als ik ooit nog eens een beetje sip of pms-erig ben haal ik deze posting erbij, kijk ik nog even de video en smul ik daarna van alle fijne reacties. Hmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm.

  16. Ik heb het net al even keihard in je oor getetterd, maar ik wil het ook nog even vereeuwigen in cyberspace: Wat ben jij een f*cking cool wijffie!! Dat is op zich niets nieuws, maar deze blog van je is dan wel weer een bevestiging daarvan. Ik denk dat je het plaatsen niet eens als dapper kan bestempelen, het is gewoon echt Sanne. Ik heb een smile van oor tot oor op mijn gezicht die er niet meer afgaat vandaag. Dank voor het delen van je engste daad met de wereld. It takes us all higher. Dikke zoen. Szil

  17. @DebbieB. Even wat credits: Jasper Mittelmeijer heeft me in ’94 geholpen met het uitwerken van het ontwerp van mijn tattoo.
    @Annedien: nah, zo had ik er nog niet naar gekeken, hahahah. briljant.

  18. jeetje san! 14 jaar geleden was je dus ook al zo leuk en stoer!!!

    Heb deze week ook iets heel engs en heel tofs gedaan. Ik denk en hoor m’n hele leven al dat ik echt niet kan dansen… En wat heb ik gedaan???

    Deze week was de ISH goes corporate dag (www.ish-events.com) en we konden kiezen uit verschillende workshops, ik ging breakdancen!!! En dat niet alleen, na een uurtje oefenen moesten we ook echt optreden!!! Whaaah echt eng :) Maar wel superstoer!

  19. @Michiel: bloos… maar ik heb het wel van hun geleerd hihih.
    @Huub: er gaat niets boven het laten glimlachen van mensen
    @Fanny: jeetje keetje, ik baal zo dat ik ISH weer gemist had! Krijg ik een demo als ik je weer zie? Is het vastgelegd? Cooooooooool man! Leuke kids he?

  20. Ha, goed om weer eens Laberinto te zien na al die jaren! Met Sanne erbij, nog beter! Dat kan dus alleen maar dolle pret worden bij Machinehead over een paar weken. Kaartjes liggen klaar. Yeah baby, let’s rock!

  21. Oh ja Frank ik was vergeten dat jij ze kende inderdaad. Hihi. Machinehead kaartjes hangen in mijn ticklerfile ZIN in yeah!!!

Trackbacks